Diet Kloos

Diet Kloos is in 1924 in Dordrecht geboren, haar meisjesnaam is Diet Barendregt. Bij het uitbreken van de oorlog was zij was 16 jaar en leerlinge op het gymnasium.

Diet Kloos organiseerde al in 1941 concerten voor ontslagen joodse musici en hier is verder verzetswerk uitgegroeid, met name het organiseren van onderduikmogelijkheden voor joodse mensen. Dit lukte haar goed omdat dit niet in groot georganiseerd verband plaatsvond. Zij regelde alles, zoals bonkaarten, geld, voedsel, kleding, noem maar op wat nodig was. Zij kreeg gelukkig voldoende hulp. De gezinnen die zij onderbracht en verzorgde als jong meisje, hebben allen de oorlog overleefd.

In Israël is een boom voor Diet Kloos geplant voor haar hulp aan joodse onderduikers.

Diet is Jan Kloos in 1944 tegengekomen, zij zijn 22 november 1944 getrouwd.Jan werkte als assistent-ornitholoog bij de Plantenziektekundige Dienst in Wageningen en deed daar illegaal werk. Bij terugkeer uit Wageningen kwam Jan Kloos bij de ondergrondse, de Ordedienst (OD). In oktober 1944 is Kloos samen met Bob Seyn gaan werken voor de inlichtingendienst van de binnenlandse strijdkrachten (BS) en de illegale inlichtingendienst "groep Albrecht", om precies te zijn; inlichtingendienst BS-SG en de 1cie BS-SG, de "sectie Jacob".

Jan en Diet Kloos zijn gearresteerd in de nacht van 8-9 december 1944, 2 weken na hun huwelijk  .Diet Kloos is inmiddels 88 jaar en vertelt hier haar eigen verhaal.

Mijn echtgenoot Jan Kloos en ik waren agent voor de inlichtingendienst groep Albrecht. Samen gingen wij door heel Nederland Duitse stellingen in kaart brengen en verzamelden wij allerhande militaire gegevens die de geallieerden van ons vroegen. Jan was ornitholoog en gebruikte dit als dekmantel voor observaties van de vijand. Jan had een uitkijkpost en hij noteerde de gegevens in code alsof hij vogeltjes had bekeken.

Als wij samen op weg waren of als wij werkten op een andere locatie, dan werden geen gegevens genoteerd, maar dan onthielden wij deze inlichtingen en noteerden ze bij thuiskomst, zodat ze snel naar Engeland konden worden verzonden

De arrestatie

Het was donker, wij lagen te slapen, er werd op de deur gebonkt, politie.

Meteen borg Jan zijn revolver weg op een balk. Snel probeerden wij alle bezwarende stukken weg te werken.

Jan probeerde uit het raam te klimmen, maar een politieagent schoot op hem.

Omdat het zo donker was konden wij de gezichten van de agenten niet zien.

Er werd nauwelijks gesproken en dit alles maakte op mij een zeer lugubere indruk.

Wij zijn naar het Huis van Bewaring in Dordrecht gebracht en zonder verhoord te zijn, bracht de Duitse SD ons de volgende dag naar het Huis van Bewaring aan het Wolvenplein in Utrecht.

Eenmaal op het Wolvenplein (HvB) in Utrecht werden Jan en ik van elkaar gescheiden en ingesloten. Uiteindelijk kwam er een bewaker die mij dwong 3 uur stil te staan tegen een muur. Een verhoorder zegt: "Jaja, so eine grosse Liebe." De telefoon gaat en de SD-man neemt op. "Der Kloos hat immer noch nichts gestanden, so hard wie Stein, vielleicht eine gute Idee. Das können wir mal versuchen."

De SD-man trok een la open en pakte een pistool, richte op mijn rechternier en dwong mij naar een grote schuifdeur. In deze ruimte werd ik in een kast gestopt, ik hoorde de stem van Jan roepen:"nee, nee"

Ik hoorde zweepslagen en soms was het ineens 5 minuten stil, Jan was dan bewusteloos.

Jan is urenlang geslagen met een zweep. Toen werd ik met hem geconfronteerd, zijn gezicht was bont en blauw en opgezwollen. Zijn hoofd was kaalgeschoren en hij kon niet meer staan, zijn uitdrukking was onbeschrijfelijk.

De SD-man zei: "Machen Sie keine Szene bitte".

Jan werd afgevoerd en de SD'er zei: "Jan wird fussilliert und Sie wahrscheinlich auch."

Ik zei tegen de SD'er dat als hij mij ging slaan, dat ik dan veel zou zeggen maar niets waar hij iets mee kon.

Hierna ben ik teruggebracht naar mijn cel. Daar heb ik tot 25 januari gevangen gezeten en ben toen vrijgelaten. Er is wekenlang een celspion bij mij geplaatst en ik durfde niet te slapen. Sinds die tijd droom ik niet meer en slaap 5 keer 15 minuten per nacht, tot op de dag van vandaag. Deze vrouw was een spion voor de Duitsers en dit was vrijwillig.

Via de Vecht ben ik naar Amsterdam gelopen om daar te vernemen dat mijn echtgenoot Jan Kloos was geëxecuteerd.

Sectie Jacob BS-SG

Nadat ik in Dordrecht terugkeerde, ben ik weer opgenomen in de "sectie Jacob", deze sectie viel officieel onder de BS-SG. Voor deze sectie heb ik voornamelijk koerierswerkzaamheden verricht. Deze groep hield zich bezig met KP-werk, intelligence en andere illegale werkzaamheden. Wat betreft de inlichtingen, deze werden via een zender doorgegeven door dr. Heroma. Dagelijks werden door Heroma berichten per zender doorgegeven. Heroma is een keer gearresteerd en meteen weer vrijgelaten.

Als onze sectie werd opgeroepen om in actie te komen, dan was het codewoord op de radio "Geef me nog een druppie". Dan volgde er een codebericht. Vaak ging het om het gereedmaken van een droppingsterein, bijvoorbeeld om een geheim agent te ontvangen of een wapenzending.

Jaren geleden heb ik een medaillon (gemaakt door de kunstenaar Akkerman) geschonken aan Museum 1940-1945. In dit medaillon staan de leden van de "sectie Jacob" .

https://nos.nl/video/237987-diet-en-jan-maakten-de-bevrijding-niet-samen-mee.html

https://nos.nl/artikel/237766-nooit-meer-dromen-na-de-oorlog.html