Dienst Wim (Inlichtingendienst)

Op 31 juli 1943 werden in Dordrecht 's avonds laat op straat de verzetsstrijders

J.F.Overwijn, Herman Beerman (fotograaf), en de heren Vemer en Franzen opgepakt door de beruchte Nederlandse politiemannen en oorlogsmisdadigers Leo Poos en Martin Slachter.

Deze verzetsmensen die al in het begin van de oorlog in het verzet waren gegaan hielden zich bezig met het verzamelen van inlichtingen, het overbrengen van berichten en het naar veilig gebied brengen van (joodse) onderduikers en geallieerde piloten.

Deze verzetsgroep heette de "Dienst Wim", genoemd naar Willem van Oranje.

Deze verzetsgroep had op zijn hoogtepunt ruim 1500 leden in Nederland, Belgie en Frankrijk.

De Dordtse groep van de "Dienst Wim" stond onder leiding van de Dordtse ingenieur J.F Overwijn die voor de oorlog al bij de inlichtingendienst GS-3 werkte o.a. in Duitsland.

Via ene Fikkert kreeg Overwijn berichten door, afkomstig van de Duitse generale staf.

Datum en uur van de Duitse inval in Nederland schijnen door Fikkert nauwkeurig aan de Dordtenaar Overwijn te zijn doorgegeven. Via Overwijn kwam het rapport bij premier Colijn terecht en deze schoof deze informatie terzijde als "onjuist en alarmerend".

In februari 1943 belde de Nederlandse SD-agent en infiltrant Anton van der Waals aan bij Ir.A.J.L. Juten die eerder ondergronds werkte voor Dr.Somer die op dat moment hoofd was van Bureau Inlichtingen in Londen.

Van der Waals wist Juten er op slinkse wijze van te overtuigen dat hij "door Londen was gestuurd". Zo wist van der Waals zich binnen te dringen in de Dienst Wim.

Op een bijeenkomst waar van der Waals aanwezig was werden alle contacten genoemd, waaronder de eerder genoemde groep van ir. Overwijn. Op deze wijze zijn 4 van de 18 leden tellende Dordtse groep opgespoord. In Dordrecht heeft van der Waals zelf nooit voet aan de grond kunnen krijgen als infiltrant.

Een van de belangrijkste Dordtse medewerkers van de dienst Wim, was de bekende fotograaf Herman Beerman die alle documenten fotografeerde en zelf ook inlichtingen verzamelde.

Ook hij werd op 31 juli 1943 op straat gearresteerd.

De mannen zijn naar Scheveningen gebracht en er schijnt gepoogd te zijn om ze daar uit te halen met behulp van een list. Dit mocht helaas niet baten en de mannen zijn overgebracht naar de gevangenis in Haaren in afwachting van hun proces.

Het duurde tot 20 juni 1944 tot de Duitsers de zaak rond hadden en het proces duurde van 20 t/m 23 juni 1944. De Dordtse mannen werden ter dood veroordeeld.

De volgende morgen werd de Wim-Ploeg halsoverkop op transport gesteld, niet naar een executieplaats, maar naar Anrath in Duitsland. Vervolgens kwamen de Dordtenaren na lange omzwervingen uitgeput in Luttringhausen terecht. Hier werden zij in 1945 door de Amerikanen bevrijd.

Wat was nu de reden van het gesol met de mannen,die eigenlijk ter dood veroordeeld waren ?

Op 8 mei 1945 bezocht het hoofd van Bureau Inlichtingen dr.Somer de ziekenzaal waar de mannen van de dienst Wim herstelden van hun gevangenschap. Somer deelde de mannen mee dat er een uitwisselingsplan had bestaan met Duitse spionnen en gevangenen in Engeland. Volgens ir.Overwijn heeft ene Koetsier uit Bodegraven een aantal namen van gevangenen naar Engeland door kunnen seinen.

Opgedragen aan het bonafide verzet

Bronvermelding:

-"De zaak Antonius van der Waals" door Frank Visser -

"De Nederlandse geheime diensten te Londen en de verbindingen met het bezette gebied" Parlementaire Enquete Commissie Tweede kamer der staten generaal

© 2012 M. Leentvaar